Familiebulletin Nr. 13

September 2005

Lieve/beste familieleden,

Het is al weer een jaar geleden dat wij elkaar konden ontmoeten tijdens de – naar onze mening – zeer geslaagde familiedag in het Restaurant Groot Kievitsdal dat zo fraai is gelegen in de bossen vlak bij de gemeente Hilversum. Er is dus alle reden weer eens contact met elkaar te leggen door middel van het voorliggende “najaarsbulletin” voor het verenigingsjaar 2005. Tenslotte is er genoeg stof om in dit Bulletin weer hopelijk de interesse voor het gebeuren nu en in het verleden te wekken.

Voorwoord van de redactie.

In 1998 heeft het eerste Bulletin het licht gezien. Sindsdien zijn er twaalf bulletins verschenen. In die tijd heeft Hans van Giffen de eindverantwoordelijkheid gehad voor de verschillende uitgaven. Thans heeft hij te kennen gegeven deze functie aan een ander te willen overdragen. Het bestuur kan niet anders dan deze wens respecteren, uiteraard onder dankzegging voor het vele werk dat hij zo veel jaren in het belang van onze Stichting heeft verzet. Het volgende Bulletin zal dan ook onder verantwoordelijkheid van een ander, nog aan te trekken, bestuurslid plaats vinden.

De onderwerpen die in dit Bulletin aan de orde komen zijn:

1. bestuursmededelingen
2. familieberichten
3. een “praatje bij een plaatje”
4. power point presentatie van Klaas van Giffen
5. “Vierdaagse” Belevenissen 2005
6. bijzondere aanwinsten; herbegrafenis Anthony Winkler Prins
7. “Het Koffertje”
8. Prof. Dr. A.E. van Giffen no 1

Bestuursmededelingen

Samenstelling bestuur

Drie leden van het bestuur hebben laten weten dat zij per 1 Januari a.s. hun plaats in het bestuur ter beschikking te willen stellen. Het zijn de leden Tineke Zweers-van Giffen, Matthijs van Giffen en de secretaris Hans van Giffen. Het bestuur heeft inmiddels de volgende leden bereid gevonden hun krachten als nieuwe bestuursleden in te zetten:

Hein van Giffen (Garderen)
Arend van Giffen (St. Pancras)

Financiën; de penningmeester

De kascommissie 2004 (David Flud uit Hilversum en Arend Jan uit St. Pancras) hebben in februari 2005 de boeken gecontroleerd en akkoord bevonden (1). Een samenvatting van de financiële verantwoording 2004 geven we hieronder (dan weet u waar uw bijdrage zoal naar toe gaat).

Daar de uitgaven 530,03 hoger waren dan de inkomsten liep het saldo terug tot 2.973,06 Euro. De bankkosten komen in 2005 e.v. niet terug als de Rabobank zich aan de afspraak houdt.

Het is wellicht aardig om te zien hoe de bijdragen sinds de stichting in het leven werd geroepen zich ontwikkelden:

Tenslotte iets over de bijdrage 2005. Uit het bovenstaande overzichtje valt op te maken dat er “van Giffens”/familie leden zijn die wel bij willen dragen maar er om welke reden dan ook even niet toe gekomen zijn. Daarom wordt er een brief van ons, penningmeesters, ingesloten bij dit bulletin aan die adressen die nog niet bijgedragen hebben voor 2005. Als u deze brief aantreft dan verzoeken zij u vriendelijk om op de brief te reageren. De bijdrage is geheel vrijwillig, maar als een ieder zijn steentje bijdraagt dan kunnen we het richtbedrag laag houden en toch leuke dingen met elkaar doen (gratis stamboom, gratis consumptiemuntjes tijdens de familie reünie, de bijdrage die we vragen voor de deelname aan de familie reünie laag houden, eventueel een geboortecadeau etc)

1): Als U interesse heeft om ook eens zitting te nemen in de “Kascontrôlecommissie” neemt U dan a.u.b. contact op met de voorzitter van de Stichting Klaas van Giffen (023-5271651).
2): tot en met Augustus 2005.

Het Stichting Familie van Giffen Bulletin

De Stichting Familie van Giffen is in 1997 (de akte is gedateerd 8 April 1998) opgericht om meer onderlinge contacten tussen familieleden te bewerkstelligen. Het bestuur verzorgt daartoe één tot twee keer per jaar het “Familie van Giffen bulletin”. In dit bulletin worden belangrijke verjaardagen, geboortes, diplomeringen, adres wijzigingen, overlijdens- en andere belangrijke familieberichten opgenomen. Daarnaast wordt er in iedere editie aandacht besteed aan een memorabele Van Giffen uit het verleden of wordt een levensloop opgenomen van een huidige Van Giffen. Belangrijke gebeurtenissen, die de familie betreffen worden ook besproken of aangekondigd. Het blad wordt met veel zorg grotendeels door Hans van Giffen samengesteld. De periodiek wordt in eigen beheer vermenigvuldigd en vervolgens verzonden.

Er is een zeer gedegen onderzoek gestart naar de afstamming en herkomst van de “van Giffens”. Deze stamboom is op dit moment terug te voeren tot voorouders in het begin van de 16^de eeuw!

Daarnaast organiseert het bestuur van de Stichting eens in de drie jaar een gezellige familie reünie, die gedeeltelijk uit de Stichtingskas wordt bekostigd.

Al deze activiteiten vragen veel tijd en energie.

Het bestuur van de Stichting Familie van Giffen zou daarom graag van de familieleden vernemen hoe zij deze activiteiten en met name het bulletin ervaren. Ook is zij op zoek naar nieuwe redactieleden. Hans heeft namelijk aangegeven dat hij, gezien zijn leeftijd, het tijd vindt worden dat zijn taak door iemand anders wordt overgenomen.

De vraag aan u is dan ook om een paar ogenblikken te besteden aan het beantwoorden van de (in een bijgevoegde bijlage) opgenomen vragen en deze ingevuld te retourneren aan:

Klaas van Giffen, voorzitter, tel. 023-5271651.
Julianalaan 47,
2051 JL Overveen,

Het beantwoorden kan ook per e-mail gebeuren. Vraagt u dan de enquête per e-mail op. Het e-mail adres van Klaas is: joygif@bart.nl

Bij voorbaat hartelijk dank voor uw medewerking,

Het bestuur van de Stichting Familie van Giffen.

Familieberichten

Overlijdensbericht:

Jackey van Giffen-van den Akker heeft mij per e-mail laten weten dat op 8 Juli 2005 acuut is overleden Ruud van Giffen woonachtig in Limoux (Frankrijk).

Feestelijke verbintenissen

Ate van Giffen en Ton van Riessen hopen op 26 November 2006 een wel heel bijzondere gebeurtenis te gedenken; dan is het 65 jaar geleden dat ze in de echt werden verbonden.

Reitze van Giffen en Gusta van de Haar, Veenendaal, hopen op 17 December 2006 hun 25^ste huwelijksdag te kunnen vieren

Geboortebericht:

Er zijn geen geboorteberichten ontvangen.

Verjaardagen:

Enkele zeer sterken hopen in het jaar 2006 de dag te kunnen gedenken dat ze 90 jaar (!!) geleden het levenslicht mochten aanschouwen. Het zijn:

• Ate van Giffen, Bloemendaal op  26 Juli 2006.
• Albertine Betsy Erickson-van Giffen Seattle (USA) op 6 Augustus 2006. en
• Foekje Muntinga-van Giffen Baarn op 22 October 2006.

In 2006 hopen 85 jaar te worden:

• Ankie van Hamel-van Giffen Scheveningen op 20 April 2006.
• Nine Henriette Doorneweerd-van Giffen, Pine River (USA) op 5 November 2006.

75 Jaar denken te worden:

• Cornelia de Kan-Prins ’s-Gravenzande op 25 Mei 2006.
• Sonja Gratia Croiset van Uchelen-Mackay Houston (Texas, USA) op 19 Septenber 2006 en
• Mary Amalia van Hemert-van Giffen Melbourne (Australië) op 10 November 2006.
• Vervolgens degenen die in 2006 van plan zijn 70 jaar te worden:
• Elly Mete Kingi- Nieuwmeijer, Wanganui (New Zealand) op 20 Maart 2006.
• Trudy van Giffen-Notkamp, Harlingen op 20 Mei 2006.
• Drike van Giffen Forest Lake (Minnesota, USA) op 7 Juni 2006.
• Feli van Giffen, Leeuwarden op 5 September 2006.

65 Jaar hopen te worden:

• Tonnis Muntinga Eemdijk op 16 Februari 2006.
• Anne Marie van Giffen-de Graaf Wassenaar op 27 Maart 2006.
• Rienk Wegener Sleeswijk Leeuwarden op 15 Mei 2006.

De leeftijd van 60 jaar zullen hopelijk bereiken:

• Maarten Muntinga Durgerdam (Gem. Amsterdam) op 9 April 2006.
• Johanna Elisabeth van Giffen-Tromp Heemstede op 27 Juli 2006.
• Maria Catharina (Kramer) van Giffen Castricum op 18 Augustus 2006.
• Reitze van Giffen Curacao (Amsterdam) op 1 October 2006.
• Jaap Buter Lutjewinkel op 1 October 2006.
• Arend Jan van Giffen Sint Pancras op 24 November 2006.

Meerderjarig (21 Jaar) worden:

• Jacoba Eline (Jacqueline) van Giffen Garderen op 22 Maart 2006.
• Avisaï Mazor Haifa (Israel) op 28 Juli 2006.
• Tessa de Jong Soest op 21 December 2006.

Een “praatje bij een plaatje”

Zoals onder de familieberichten reeds is aangegeven is op 8 Juli j.l. in Limoux (Frankrijk) overleden Ruud van Giffen. Een kleurrijke figuur. Hij werd geboren op 29 November 1927 in Bandoeng de Preanger (West Java, voorm. N.O.I.). Zijn ouders woonden op de Theeplantage “Koliberes”, eveneens in de Preanger (Regentschap “Tjandoer) gelegen, op welke plantage zijn Vader Hendrik Marinus van Giffen employé was.

Na de oorlog volgde hij in Nederland  het Lager en Middelbaar onderwijs in welke tijd zijn interesse en vaardigheid in tekenen meer dan normaal bleek te zijn! Dat leidde er toe dat hij bij de Koninklijke Landmacht een functie kreeg als Rapportage-tekenaar bij het onderdeel Legercontacten in het voorm N.O.I.. Vervolgens kreeg hij een Studiebeurs en werd geplaatst in de laatste klas van de Academie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam. In die tijd kwam hij in contact met Eppo Doeve – een gerenommeerd tekenaar (spotprenten in Dagbladen, reclamewerk e.d.) – die hem adviseerde direct practisch te gaan werken. Zo kwam hij terecht bij de drukkerij “Spaarnestad” in Haarlem. Hij deed veel werk voor grote bedrijven zowel in Nederland (Philips, DAF e.d.) als in Duitsland. Bekendheid kreeg hij echter vooral als illustrator van kinderboeken.

Enkele jaren geleden verhuisde hij naar Limoux in Z. Frankrijk. Door zijn open karakter en zijn belangstelling voor de omgeving en de locale bewoners zorgden er voor dat hij daar en zeer geziene en geïntegreerde buitenlander werd!

Het een en ander moge blijken uit een artikel dat in de lokale krant van Limoux werd gepubliceerd in April van dit jaar en dat wij toegestuurd kregen door zijn vrouw Jacky. De hierbij afgedrukte foto is uit dit artikel overgenomen. Het draagt als ondertiteling: “Rudy van Giffen sur l’un des portraits africains dont il aime rendre toutes les nuances que lui offre le pastel, sous le regard bienveillant de son epousse Jacky ».

De kop van het artikel luidt: “Rudy Van Giffen illustre la vie avec talent. L’oeuvre du peintre hollandais est remarquable. Depuis les hauteurs de la colline Lakanal où il peint, il a su, avec Jacky son épousse, intégrer la vie Limouxine ».

Een ziekbed heeft hij niet gekend, gelukkig. Een acuut hartinfarct heeft een einde aan zijn leven gemaakt.

Power Point Presentatie Klaas van Giffen

Tijdens de Familiedag op 6 November 2004 heeft Klaas een Power Point presentatie verzorgd. Het was een buitengewone collage van foto’s van familiegebeurtenissen waarbij hij een alleraardigste toelichting gaf.

Een aantal van de getoonde foto’s vindt U in de bijvoegde Bijlage II.

“Vierdaagse” belevenissen 2005

De Vierdaagse van Nijmegen.

Deze zomer,(derde week in juli), liep ik voor de eerste maal de Vierdaagse. Ik logeerde bij een familie in Bemmel. Kees, mijn man en Rosa de hond, waren daar ook. Zij liepen echter niet mee, die 4x 30 km. Het was een hele gebeurtenis. De hartelijkheid van de mensen uit en om Nijmegen was overweldigend. Ook de sfeer onder de lopers was klasse! Ik liep in wezen alleen, daar mijn vriendin jonger was en 4x 40 km liep. Zij moest ook eerder op en eerder aan de start verschijnen. Geen moment was je echt alleen; iedereen sprak met elkaar. Ik kan wel een boek samenstellen van allerlei gevarieerde verhalen.

Nu weet ik, dat er in de familie Van Giffen veel wandelaars zijn.

De laatste dag ,vlak voor de finish, liep ik met een echtpaar op, waarvan de man mij steeds aansprak met de woorden ‘”nu genieten, mevrouw,dit vind je nergens, zo’n publiek, zo enthousiast”. Ik heb in binnen en buitenland gelopen, maar zo hartelijk als hier word je nergens binnengehaald. Genieten, neem het in je op, dat is de beloning voor de blaren en het ongemak.

Er was teveel lawaai: gejuich, muziek enz. om te reageren.

Wat ik wel te weten kwam was, dat het geen echtpaar was, maar een wandelpaar tijdens de vierdaagse. Zij kwam uit Nunspeet en werd iedere dag heen en weer gereden door haar man. Hij kwam uit de omgeving, zijn familie was minder enthousiast.

Maar nu komt het ”hij had zo’n echt Van Giffen – gezicht! ! !”
Hebben wij daar in de Betuwe familie?
Kenmerken; blond haar met wat grijze draden er doorheen. Roodbruine, gezonde gelaatstint.
Echt helderblauwe ogen. Zeer vriendelijk.
Hij had wel iets van mijn vader, maar dan jonger.
Door de gigantische drukte verloor ik ze uit het oog  zonder zijn naam te weten.
Steeds vraag ik mij nu af “was dat familie van mij?”
Wie lost dit raadsel op?

Cobi van den Berg- van Giffen.
Tel.070-5113251

Bijzonder Aanwinsten

In het “Journaal” van 9 September werd uitgebreid aandacht besteed aan de herbegraving van Anthony Winkler Prins 1817-1908). De vraag die je je kunt stellen is waarom wij daar in ons Bulletin, betrekking hebbende op de Familie van Giffen, ook plaats inruimen. Het antwoord is snel gegeven: Anthony had drie zonen. De 2^de Jan Lambertus Winkler Prins (1861-1942) was getrouwd met Charlotte Margaretha van Giffen (geboren 1863). Zijn 3^de zoon Vincent had een zoon, huisarts in Rotterdam, Anthony Winkler Prins die getrouwd was met Jacoba van Giffen, een dochter van Ds. Jan van Giffen. Haar kinderen Jan en Lied Winkler Prins zijn regelmatige en trouwe bezoekers van onze familiedagen.

In het NRC/Handelsblad van 12 September 2005 is in een aardig artikel aandacht besteed aan de herbegraving, dat ik daarom graag in dit Bulletin opneem.

“Terug in het geliefde Veendam”

De doodbidder die de kist laat zakken verwelkomt hem als een verloren zoon. “Anthony Winker Prins, welkom thuis”.

123 Jaar na zijn vertrek uit Veendam en 97 jaar na zijn dood is Winkler Prins (1817-1908) weer terug in het Oost-Groningse dorp. Winkler Prins was doopsgezind predikant, dichter, maar toch vooral schrijver van de eerste Nederlandse encyclopedie. Zijn begrafenis, Vrijdag, was sober en plechtig, maar niet verdrietig. Winkler Prins ligt nu in een nieuw graf op de Hervormde Begraafplaats, naast zijn Moeder en zijn zoon Vincent.

De zwarte lijkkoets, getrokken door twee Friese paarden, houdt stil bij de plek van de vroegere pastorie, draait een rondje in het centrum en rijdt dan naar de kerk. Daar wordt de donkerhouten kist, die de botten van Winkler Prins en zijn vrouw Henriëtte bevat, uit de koets gedragen. De kerkklok luidt, de nazaten en genodigden gaan staan. Terwijl achterkleinzoon Jan Winkler Prins het leven van zijn overgrootvader memoreert, wordt Winkler Prins begraven.

Initiatiefnemer van de herbegrafenis is directeur Petra Maters van het Veenkoloniaal Museum. Zij ontdekte twee jaar geleden dat het graf van Winkler Prins in Voorburg er vervallen bijlag. Een schuinhangend steentje met nummer 48 was het enige dat zijn laatste rustplaats markeerde. Maters schrok. “Ligt hier een van Nederlands belangrijkste cultuurgragers? Hoort hij niet thuis in Veendam, wwar hij 32 jaar dominee was?” Maters benaderden de nazaten, die instemden met een herbegrafenis. Maters is ervan overtuigd dat Winkler Prins blij zou zijn geweest met zijn laatste rustplaats in Veendam, de plaats waar een scholengemeenschap en een passage naar hem zijn vernoemd en waar zijn standbeeld statt. “Op zijn tachtigste verjaardag gaf hij zijn dochter een envelop, die na zijn dood moest worden geopend. Daarin stond ondermeer dat zijn doodsbericht alleen in de Nieuwe Veendammer Courant gepubliceerd mocht worden”. 

Winkler Prins zette zich in voor de Veendammer gemeenschap. Dankzij zijn inspanningen kreeg het dorp in 1866 de eerste plattelands HBS van ons land. Hij benaderde hiervoor toenmalig voorzitter van de ministerraad Thorbecke, die vijf-duizend gulden subsidie per jaar voor de school toezegde. Het was overigens een scholengemeenschap avant la lettre, want ook de zeevaartschool, de latijnse school en die voor jonge juffrouwen maakten er deel van uit. Ook zette Winkler Prins zich om Veendam aangesloten te krijgen op het spoor Groningen Hoogezand.

Winkler Prins werd in 1817 geboren in Voorst als zoon van een arts, die later 28 jaar dorpsdokter op Schiermonnikoog zou blijven. Omdat zijn vader zijn studie natuur- en wiskunde niet kon bekostigen, schreef Anthony zich na zijn kandidaats in op het doopsgezind seminarie. Tussen 1850 en 1882 was hij predikant in Veendam, waar hij ook lid was van vrijmetselaarsloge Het Noorderlicht. Hij bezat een brede kennis, dichtte en schreef diverse krantenartikelen en enkele populair wetenschappelijke boeken over natuurkunde.

In 1860 kreeg hij van de Amsterdamse uitgever C.L. Brinkman opdracht tot het schrijven van een encyclopedie. Hij deed over de zestien delen dertien jaar. De vader van negen kinderen had een ijzeren discipline en een vaste dagindeling. Tussen acht uur ’s-morgens en vijf uur ’s-middags werkte hij op zijn studeerkamer. Na het eten las hij van zes tot zeven de krant. Daarna kregen zijn kinderen een uurtje aandacht. S-Avonds sloot hij zich weer op in zijn studeerkamer.

De dochter van zijn achterkleinzoon Jan Winkler Prins, Coot, zei bij zijn graf dat haar voorvader zich bewust was van de eindigheid van het leven. “Hij had ontzag voor Gods schepping en zou bij de huidige discussie over intelligent design een interessante gesprekspartner zijn geweest.

Winkler Prins kraag zelf het laatste woord, Zijn achterkleindochter citeerde hem met een gedicht van zijn  hand: “Een maal zal ’t zwarte zand/als de nacht ons dekken./En geen teed’re vriendenhand /uit de slaap ons wekken/Sterveling vermoeid van kracht/wie zou voor die ruste schromen?/Daar is het lijden weggenomen./Goede nacht.

“Het koffertje”

De Heezeberg, het koffertje van Albert Egges van Giffen en Het Geheim van de Wierden

Ontstaansgeschiedenis

Het ontstaan van De Heezeberg is het initiatief van de archeoloog Albert Egges van Giffen (1884-1973), die als zoon van dominee Jan van Giffen een aantal jaren in Diever (Drenthe) gewoond heeft. Hij kocht er voor de WO-II een kleine jachthut en vergrootte zijn grondbezit in de loop de jaren door steeds kleine bosjes of akkers te kopen in de omgeving van Diever. Nadat hij een stuk glooiende heide had aangekocht in de omgeving van het hunebed liet hij op een kleine heuvel een zomerwoning, de Heezeberg, bouwen. Deze woning had daarvoor eerst een aantal jaren dienst gedaan als directiekeet bij zijn opgravingen van de wierde in Ezinge.

Na zijn overlijden erfde zijn zoon Jan Beitj (1913-1991) deze gronden. Het is Jan’s verdienste dat de verspreid liggende percelen tot één geheel van ruim 9 ha cultuurgrond en ruim 11 ha bospercelen werden samengevoegd tijdens de ruilverkaveling in de jaren zeventig. Jan Beitj bracht de gronden in 1983 onder de Natuurschoonwet en vanaf dat moment kreeg het gebied de naam Landgoed De Heezeberg.

In 1994 namen Tineke Zweers-van Giffen en haar man Gart Zweers het beheer van het landgoed over van moeder Anneke van Giffen-Groenhoff, de weduwe van Jan Beitj.

De Heezeberg en het koffertje

Inmiddels is de Heezeberg uitgegroeid tot een heel aantrekkelijk wandel-, fiets- en vakantiegebied. Er staan nu twee zomerhuizen midden in het bos, die in de zomermaanden als vakantieverblijf verhuurd worden.

Als huidige eigenaars zijn we vaak bezig met het onderhoud van bos en woningen. Wat ons verbaasde, was dat ondanks het feit dat het landgoed is opengesteld voor wandelaars en fietsers, het gebied weinig bekend is bij de bewoners van het dorp. Inhakend op dit gegeven besloten wij om mee te doen met een landelijk project, waarin aan basisschoolkinderen de gelegenheid wordt geboden om kennis te maken met de natuur op een landgoed en met alles wat er komt kijken bij het beheer ervan. We nodigden dit voorjaar een basisschool in Diever uit om een weekje onze gast te zijn op De Heezeberg.

Via het project werd een heel leuke en bruikbare lessenmap uitgegeven. Deze lessenmap vormde voor ons het uitgangspunt voor de lessen die wij de basisschool wilden aanbieden. Wel moest een aantal lessen worden aangepast aan de situatie op het landgoed.

Zo was in de lessen voor groep 5 en groep 6 een opdracht opgenomen over een schat die eeuwen geleden in een landhuis zou zijn verstopt. Op de Heezeberg staat geen eeuwenoud landhuis, zodat deze opdracht aanpassing behoefde. We besloten om grootvader Albert Egges een rol te geven in deze lessencyclus. Hij had, bedachten we, in de jaren dertig van de vorige eeuw een aantal vuistbijlen en andere archeologische vondsten begraven op de Heezeberg, om deze uit de handen te houden van een groep kunstrovers die deze vondsten op het spoor waren.

Het toeval wilde dat we een aantal vuistbijlen te leen hadden van een opgraving die Albert Egges uitgevoerd had in Valkenburg. De bijlen waren dus present. Nu moesten we op zoek naar een doos of kistje waarin de vondsten zouden kunnen worden begraven, zodat de kinderen aan de hand van een kaart deze weer terug zouden vinden. We zochten naar een voorwerp dat er ook enigszins oud en authentiek uit zag.

Soms speelt het geluk een mens in de kaart. Dat was ook nu zo. Tijdens een excursie, die we hadden georganiseerd op het landgoed, kreeg ik van een van de deelnemers een oud, stoffig koffertje in de handen gedrukt. “Dat is voor jullie”, was de mededeling, “Het past beter bij jullie dan bij mij op zolder”. Ik moet wat onnozel gekeken hebben, want al was het een heel bijzonder koffertje, ik vroeg me af wat ik er mee moest. “Draai het eens om” werd me gezegd. Tot mijn stomme verbazing was er onder het cijferslot een geelkoperen ovale plaatje aangebracht met daarin een gravering: A.E.van Giffen. Het bleek het koffertje te zijn, waarin mijn grootvader zijn (kleine) archeologische vondsten vervoerde. Het koffertje om de vuistbijlen in te doen was dus gevonden.

Het koffertje en Het geheim van de Wierden

Gelijktijdig speelde er ook andere zaken. We werden benaderd door de heer Egge Knol, conservator in het Groninger Museum, die bezig was met de organisatie van een tentoonstelling ”Het Geheim van de Wierden”.  Op deze tentoonstelling wordt een beeld geschetst van de persoon en het archeologische werk van Albert Egges. De opening is op 18 december 2005 in het Groninger Museum.

Tijdens een bezoek van de heer Knol aan De Heezeberg lieten we hem het koffertje zien. Hij was meteen enorm enthousiast, want hij bleek in het bezit van een foto, waarop het koffertje te zien is op het terrein van een opgraving. Zijn vraag of het koffertje mee mocht om een plaatsje te krijgen op de tentoonstelling hebben we natuurlijk gehonoreerd. Dat wij toen op zoek moesten naar een ander “schatkistje” moge duidelijk zijn, maar een oud houten kistje bleek ook uitstekend te voldoen.

Het project werd een succes, niet in het minst door het zoeken van de schat, ook al ontbrak het koffertje.

Wilt u dit voorwerp zelf bekijken, dan is de tentoonstelling zeker een aanrader. Albert Egges heeft nooit kunnen denken, dat via de Heezeberg en via een tentoonstelling zijn koffertje weer een plaatje krijgt in de familie.

Tineke Zweers-van Giffen

Prof. Dr. A.E. van Giffen

Deel I: Zijn jeugd

Albert Egges van Giffen is geboren in Zuidhorn (Gr.) op 14 Maart 1884. Hij was het derde kind en de tweede zoon van Es. Jan van Giffen en Hendrika Post. De voornamen Albert Egges verwijzen naar de familie van zijn moeder. Niet alleen droeg zijn grootvader Post deze voornamen maar bij zijn voorouders duikt die naam regelmatig op. De eerste die deze voornamen droeg was Albert Egges Stheeman die in Scheemda geboren is op 6 Januari 1748. De voorouders van deze Albert Egges waren van huis uit bierbrouwers, zijn nazaten zijn in de negentiende en twintigste eeuw apothekers geweest en de laatste grondlegger van de – inmiddels opgeheven – heel bekende pharmaceutische fabriek “Brocades en Stheeman” in Meppel met ook internationale kenmerken.

Aangezien zijn vader Jan van Giffen predikant was en in zijn leven diverse “beroepen” heeft aanvaard, verhuisde onze Albert Egges in zijn jonge leven nogal eens. Achtereenvolgens woonde het gezin in Noordhorn, Blankenham, Diever, Bozum, Appingedam, Goutum en Zuidhorn.

Voor het volgen van het Middelbaar Onderwijs moest worden uitgeweken naar Sneek en Zutphen in welke plaatsen het Gymnasium werd bezocht.

Daarna ging hij in 1904 in Groningen plant- en dierkunde studeren. In het “Album Studiosorum Groningana” staat vermeld dat hij daar op op 22 September 1904 werd ingeschreven als student bij de faculteit “Wis- en Natuurkunde”. Het candidaats examen legde hij af op 28 Februari 1908, het doctoraal examen op 6 Juli 1910.

Vanaf 10 October 1910 tot 1 Januari 1912 volgde hij een assistenschap in de zoologie in Groningen en tenslotte promoveerde hij 20 Juni 1913 in Groningen op een zoölogisch proefschrift getiteld “Die Fauna der Würten”. Zijn promotor was Prof. van Bemmelen.

Slotopmerking